Καστράκι, Μετέωρα

Αν αναζητούσατε ένα μέρος όπου ο ρυθμός της ζωής παροτρύνει τον άνθρωπο να αφεθεί και να γίνει ένα με τη μεγαλειώδη γαλήνη του τοπίου, βρίσκεστε στο σωστό μέρος.

Μπορεί τα Μετέωρα να είναι από τα πιο τουριστικά μέρη της χώρας και ο αριθμός των ανθρώπων που καταφθάνουν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους να το κατατάσσει στη δεύτερη θέση επισκεψιμότητας όσον αφορά τα αξιοθέατα στην Ελλάδα, ωστόσο το Καστράκι κάπως κατορθώνει να διατηρεί την αυθεντική φυσιογνωμία του αλώβητη. Στα πλαίσια, βέβαια, του εφικτού: σίγουρα, αν ανεβείτε στις Μονές το πρωί, θα παρατηρήσετε λεωφορεία να καταφθάνουν σωρηδόν, για να ξεφορτώσουν επισκέπτες από διάφορες χώρες του κόσμου. Ο χρόνος για επισκέψεις είναι όμως περιορισμένος, μια και τα μοναστήρια τηρούν αυστηρό ωράριο, με το πέρας του οποίου οι πόρτες τους κλείνουν. Έτσι και εμείς επιλέγουμε να ανεβαίνουμε στα βράχια μόνο την ώρα του ηλιοβασιλέματος, όταν πια το σκηνικό αλλάζει και η φύση έχει τον πρώτο λόγο, παραμερίζοντας την ανθρώπινη παρουσία που συχνά της επιβάλλεται. Ίσως δεν είμαστε οι πρώτοι που το γράφουν, όμως μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε πως είναι απόλυτα αληθές: όσες φορές και να δεις το ηλιοβασίλεμα στα Μετέωρα, δεν το χορταίνεις.

Το παλιό Καστράκι, εκτός από την εγγύτητα στα Βράχια και τη μακεδονίτικη αρχιτεκτονική του, προσφέρει κάτι ακόμα, που πάντα μας κάνει να το επιλέγουμε για τη διαμονή μας: τη φιλοξενία της κυρίας Βούλας από τον ξενώνα Πέτρινο. Μας καλωσορίζει με το ίδιο χαμόγελο και το ίδιο χιούμορ κάθε φορά που καταφθάνουμε και με την ίδια καλοσύνη μας εύχεται «καλή αντάμωση» όταν πια ο χρόνος της ανάπαυλας φτάνει στο τέλος του και παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής. Το πιο ωραίο σημείο στον ξενώνα Πέτρινο είναι ένα μικρό μπαλκονάκι με θέα το Άγιο Πνεύμα. Δεν συμβαίνει συχνά να θέλεις να μένεις με τις ώρες σε μια μικρή πέτρινη εξοχή που χωρά μόλις και μετά βίας τέσσερα άτομα, η θέα όμως από το συγκεκριμένο σημείο είναι τόσο ωραία που θα τολμούσαν να χωρέσουν… μέχρι και οχτώ!

Ακριβώς πίσω από τον ξενώνα Πέτρινο, ξεκινάει το μονοπάτι για το Άγιο Πνεύμα. Είναι ο πιο εύκολος δρόμος που μπορεί να πάρει κανείς, χωρίς να κάνει αναρρίχηση, για να βρεθεί πάνω σε βράχο και να χαζέψει το Καστράκι από ψηλά. Το συγκεκριμένο μονοπάτι, επίσης, προσφέρει μια εναλλακτική διαδρομή επιστροφής στο χωριό. Αφήνοντας πίσω σας τον βράχο, μπορείτε να συνεχίσετε ακολουθώντας την κόκκινη ένδειξη MTR και να δοκιμάσετε μια υπέροχη, κυκλική πεζοπορική διαδρομή. Βέβαια, υπάρχουν πάμπολλες ακόμα επιλογές μονοπατιών. Αν έχετε τον χρόνο και τη διάθεση, μπορείτε να περάσετε μέρες ολόκληρες περπατώντας (ή ποδηλατώντας, αν είστε λάτρεις του mountain bike) γύρω από τα Μετέωρα, δοκιμάζοντας διαφορετικά μονοπάτια.

Όποια κι αν είναι η διάρκεια της περιπλάνησής σας, όποιος κι αν είναι ο δρόμος της επιστροφής που θα επιλέξετε, όταν με το καλό βρεθείτε πίσω στο χωριό, μην παραλείψετε μια βόλτα στην κεντρική του πλατεία: εκεί θα συναντήσετε το Μουσείο Γεωλογικών Σχηματισμών των Μετεώρων, τον Ιερό ναό Πέτρου και Παύλου, αλλά και τα παραδοσιακά καφενεία για την απαραίτητη επαναφόρτιση με καφεδάκι, ή χαλάρωση με τσίπουρο. Σημειώστε, επίσης, να αναζητήσετε το Αδράχτι. Είναι ο πιο ιδιαίτερος βράχος, προσβάσιμος μέσα από το χωριό. Προσωπικά, κάθε φορά που τον κοιτάζω, μου μοιάζει σαν ένα τεράστιο μενίρ που πέταξε ο Οβελίξ και που, ταξιδεύοντας από το γαλατικό χωριό ως τα Μετέωρα, καρφώθηκε για πάντα στην ελληνική γη.

Μια ακόμα μικρή πεζοπορία που αξίζει είναι αυτή με προορισμό τον Άγιο Νικόλαο Μπάντοβας, μία μονή χτισμένη κυριολεκτικά μέσα στον βράχο. Πολύ αγαπημένο όμως σημείο στο Καστράκι είναι και η Εξέδρα Παρατήρησης Φωτός, όπως θα την βρείτε εάν κάνετε αναζήτηση στο google maps. Πρόκειται για μια πλαγιά επάνω στον δρόμο, την οποία κυριολεκτικά λούζει με φως ο ήλιος από το μεσημέρι και μετά. Εφοδιαστείτε με πίτσα και μπίρα και αναζητήστε την Εξέδρα με την παρέα σας. Θα είναι ένα από τα καλύτερα γεύματα που θα κάνετε κατά την παραμονή σας, απολαμβάνοντας παράλληλα την ενατένιση της πανοραμικής θέας.

Εκτός από την πεζοπορία και ποδήλατο βουνού, η περιοχή των Μετεώρων είναι (εύλογα) γνωστή παγκοσμίως για τις συγκινήσεις που μπορεί να προσφέρει στον αναρριχητή, έμπειρό ή επίδοξο. Είτε είστε γνώστες του συγκεκριμένου αθλήματος, είτε απλά σας τρώει η περιέργεια να δοκιμάσετε τις δυνάμεις σας, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με κάποιο από τα πολλά γραφεία που υπάρχουν και αναλαμβάνουν να σας καθοδηγήσουν προς ευκολότερες ή πιο απαιτητικές διαδρομές. Το πέτρωμα των Μετεώρων είναι ιδιαίτερο και η αίσθηση της εγγύτητας με τον βράχο μέσα σε ένα τόσο επιβλητικό τοπίο, μοναδική.

Όσο δε αφορά τη γαστριμαργική επιβράβευση που μπορείτε να επιφυλάξετε στον εαυτό σας μετά από ένα τέτοιο ανδραγάθημα, υπάρχει ένα μικρό μυστικό που λέγεται «ταβέρνα Πλάτανος». Θα τη συναντήσετε βέβαια λίγα χιλιόμετρα μακριά, προχωρώντας στην εθνική οδό Καλαμπάκας-Γρεβενών με κατεύθυνση τα Γρεβενά, αλλά αξίζει κάθε μέτρο που θα διανύσετε για να φτάσετε ως εκεί. Μην παραλείψετε να συνοδεύσετε το γεύμα σας με μερικές ετικέτες ντόπιων παραγωγών. Κάνουν εξαιρετική δουλειά, ειδικά στα κόκκινα κρασιά.

Από τα Μετέωρα πάντα θα φεύγουμε μετά το ηλιοβασίλεμα. Για μας, δεν υπάρχει «ημέρα αναχώρησης», αλλά μόνο δειλινό αναχώρησης, γιατί πάντα περιμένουμε να τελειώσει το θαύμα του ήλιου που αποχαιρετά αυτόν τον θαυμάσιο τόπο, και μετά τον αποχαιρετάμε κι εμείς, παίρνοντας πια τον δρόμο για την πόλη.

Καληνύχτα Καστράκι.
Καληνύχτα Μετέωρα.

Εις το επανιδείν.

*It is forbidden to republish/ use photographic material or any part of the article without the author’s consent.

Κείμενο © λ3
Φωτογραφία © λ3 by Giannis Paraskevas

#lovenlivelife

Santa Catarina Palopó