Θαλόρη
Πρέπει να βρεθείς στο Θαλόρη για να απολαύσεις το τοπίο, πρέπει να μιλήσεις με τον Μάρκο και να σου σφίξει το χέρι καθώς σε υποδέχεται σε τούτον τον τόπο για να καταλάβεις τη μαγεία του. Ένας τόπος που σίγουρα όταν τον αφήσεις θα σε κάνει να θέλεις να επιστρέψεις- ίσως και για πάντα. Ένας τόπος πλούσιος, αυθεντικός, αληθινός.
Στα Αστερούσια ο αγέρας δεν φοβάται και μαζί του γίνεσαι ατρόμητος κι εσύ. Όλα μοιάζουν να έχουν φωνή και να σου μιλούν. Κι άλλο δεν λένε, παρά μονάχα πως δεν πρέπει να διστάζεις, μήτε να φοβάσαι. Ένα μετράει στη ζωή: να πατήσεις γερά στα ποδάρια σου. Κι ο καιρός θα σε αποζημιώσει γεμίζοντάς σε χαρές, για να σταθούν πλάι στις λύπες που θα σε δοκιμάσουν στο ανάμεσο.
Για να μη μας περάσετε για αλαφροΐσκιωτους (που είμαστε), όλα τα παραπάνω δεν μας τα είπε μόνο το τοπίο – μας τα είπε κι ο ίδιος ο Μάρκος που, φτάνοντας στην περιοχή, στο χωριό Καπετανιανά, οραματίστηκε έναν χώρο που θα στέγαζε και θα συντηρούσε την παράδοση σε αρχιτεκτονική, κτηνοτροφία, μαγειρική, μουσική… ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Ο Μάρκος οραματίστηκε το μέλλον του μακριά από την πόλη, πίσω στη φύση. Κι αν τα κατάφερε, είναι γιατί πάνω απ’ όλα αγαπά τη ζωή. Μια αγάπη που αποδεικνύει ξανά και ξανά. Κάθε μέρα.
Θέλει αγάπη για να ξυπνάς στις 6 το πρωί και να μαζέψεις τα οζά για να τα ταΐσεις και να τα αρμέξεις, όταν έξω να φυσάει. Θέλει αγάπη για να τυροκομήσεις και να φροντίσεις να είναι όλα πεντακάθαρα, ώστε να βγάλεις άψογη ποιότητα. Θέλει αγάπη για να συνεχίσεις να προχωράς.
Όλη αυτή την αγάπη την κουβαλά ο Μάρκος, που μας υποδέχθηκε στο Θαλόρη ανοίγοντας τα τεράστια χέρια του για να σφίξει τα δικά μας, κοιτώντας μας στα μάτια. Μας ξενάγησε στη Φάρμα που με τόσο κόπο και μεράκι έχει φτιάξει κάνοντας μας μία μικρή εισαγωγή στον χώρο. Θέλει, μας είπε, ο κόσμος όταν επισκέπτεται το Θαλόρη να έρχεται σε επαφή με τη φύση, αλλά και με τον άλλον άνθρωπο: να μαγειρεύουν παρέα και να κάθονται μετά στο καθιστικό και να συζητάνε. Άνθρωποι από διαφορετικές χώρες να μοιράζονται χρόνο και να ανταλλάσσουν απόψεις. Αυτό ήθελε εξ αρχής για το Θαλόρη: να εκφράζει απόλυτα τη φιλοξενία.
Κι αυτό κατάφερε, γιατί δημιούργησε έναν χώρο που τα συνδυάζει όλα: εκεί και θα ξεκουραστείς και θα χαλαρώσεις και θα έρθεις κοντά με τη φύση και θα φας υπέροχο φαγητό από αγνά, παραγόμενα στο ίδιο το Θαλόρη, ως επί το πλείστον, υλικά. Και οι επιλογές δεν τελειώνουν. Μπορείς να επισκεφθείς το χωριό Καπετανιανά και μετά να επιστρέψεις για να χαλαρώσεις στη βεράντα με ελληνικό καφέ, σπιτικό γλυκό ή φαγητό. Αυτός ο προορισμός, ο γεμάτος αγάπη, είναι στην ουσία η Κάτω πλατεία του χωριού. Όταν ο Μάρκος πρωτοεπισκέφθηκε το μέρος, κυριαρχούσαν ολόγυρα σπίτια γκρεμισμένα- σπίτια που άρχισε σιγά σιγά, από το 2007, να αναστηλώνει, για να φτάσει σήμερα να έχει δημιουργήσει κάτι πανέμορφο που… σχεδόν μοιάζει με χωριό.
Το Θαλόρη ξενοδοχείο σίγουρα δεν μπορείς να το πεις, αλλά ξενώνα ή χώρο φιλοξενίας, σίγουρα! Το πιο σημαντικό επίσης είναι η δυνατότητα που δίνει να δοκιμάσεις να δραστηριοποιηθείς μέσα στη φύση… τελείως διαφορετικά. Ο Μάρκος μπορεί να ξυπνάει κάθε μέρα νωρίς για να ταΐσει τα οζά κι εσύ μπορείς να τον ακολουθήσεις, ενώ είναι πάντα πρόθυμος να σε πάρει μία βόλτα με τα άλογα και να λείψετε όλη μέρα για να σου δείξει τους θησαυρούς του τόπου. Και το απόγευμα θα σου αφιερώσει τον χρόνο του για να καθίσετε και να συζητήσετε: για τα πολιτικά, για την αγάπη, για τη νέα γενιά, για τον τόπο τούτο. Θα στα πει όλα.
Τώρα, όσον αφορά τον τόπο τούτο, τι απομένει άραγε να πούμε εμείς; Ίσως το μόνο που μπορούμε να προσθέσουμε είναι πως, φτάνοντας στο Θαλόρη, νιώθεις ότι επιστρέφεις εκεί απ’ όπου ξεκίνησες, ότι βρίσκεσαι εκεί που ξεκινάει ζωή – ή πως ανακάλυψες τον προορισμό σου. Ενδιάμεση στάση δεν είναι σίγουρα αυτό το μικρό σύμπαν που κατοικεί στην ορεινή Κρήτη. Κρατάει ένα κομμάτι σου, κρατάς ένα κομμάτι του και ζεις πάντα με τη νοσταλγία, περιμένοντας την επόμενη φορά που θα βρεθείς εκεί. Αχόρταγα, κάθε δειλινό, κάθε ανατολή, να χαζεύεις τα χρώματα να αλλάζουν χορεύοντας στις πλαγιές, τις κορυφές, στη χαμηλή βλάστηση, τα βράχια, τη θάλασσα, τον Κόφινα. Αχόρταγα, να αφουγκράζεσαι τον αγέρα να σου τραγουδάει τη μελωδία της ηρεμίας, της ζωής.
Θαλόρη σημαίνει θάλασσα και όρη – το σημείο σύζευξης. Γιατί όντως είναι αυτό: ένας τόπος που το χθες και το σήμερα, η γη και το νερό, η Φύση και ο άνθρωπος γίνονται ένα, πλέκοντας έναν ύμνο στην αυθεντικότητα και τη φιλοξενία.
*It is forbidden to republish/ use photographic material or any part of the article without the author’s consent.
Κείμενο © λ3 by Christos Tzoutis
Φωτογραφία I Video © λ3 by Giannis Paraskevas
#lovenlivelife
You may also like
Μια συζήτηση με τον Φραγκίσκο. Μια κουβέντα με τη Μαριλένα.
Ο Φραγκίσκος και Μαριλένα συμπράττουν στο όραμα που ακ
Διασχίζοντας το Φαράγγι της Σαμαριάς
Της Σαμαριάς το πέρασμακαι του Ομαλού τα μέρη-αυτά τα
ο σμολικασ και τα συστατικα μιασ περιπετειασ
Σκέψου την περιπέτεια σαν ένα κομμάτι πίτσα. Τι είναι α
