Διασχίζοντας το Φαράγγι της Σαμαριάς με τη Μελίνα και τον Μάρκο
Για τους λάτρεις της φύσης και της πεζοπορίας, είναι ένα από τα διασημότερα πεζοπορικά φαράγγια της Ευρώπης, και σίγουρα ένα από τα ομορφότερα. Για πολλούς, η διάσχισή του αποτελεί κύριο λόγο επίσκεψης στην Κρήτη. Έχει μήκος 13 χιλιόμετρα, ξεκινάει σε υψόμετρο 1.250 μέτρων και καταλήγει στην Αγία Ρουμέλη, έναν παραθαλάσσιο οικισμό στη νοτιοδυτική Κρήτη.
Τον Αύγουστο αποφασίσαμε να το διασχίσουμε ξανά, όμως αυτή τη δεύτερη φορά με νέα μέλη στην παρέα μας, αφού είχαμε τη χαρά να ζήσουμε αυτήν τη μοναδική εμπειρία, μαζί με τη Μελίνα και τον Μάρκο. Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα στο φαράγγι, ο κανονισμός επιτρέπει στους επισκέπτες να έχουν συνοδεία το κατοικίδιο τους, αλλά πάντα με λουρί.
Ξεκινήσαμε λοιπόν από Ηράκλειο για Σούγια, για να διανυκτερεύσουμε ένα βράδυ εκεί, και το επόμενο πρωί να φύγουμε νωρίς για Σαμαριά. Από τη Σούγια μπορεί κάποιος να βρει ταξί –και πολλές φορές pet friendly– για μεταφορά των επίδοξων πεζοπόρων μέχρι το Ξυλόσκαλο, όπου βρίσκεται ουσιαστικά η αρχή του φαραγγιού.
Στο Ξυλόσκαλο φτάσαμε γύρω στις 7 το πρωί, και παρά το ότι ήταν Αύγουστος μήνας, για το πρωινό κρύο του Ομαλού χρειαζόμουν ζακέτα. Στην αφετηρία υπάρχει ένα μαγαζί όπου μπορείς να προμηθευτείς νερό, φαγητό κ.ά., όπως και εισιτήριο για το καραβάκι που θα σε γυρίσει από Αγία Ρουμέλη στη Σούδα ή στα Σφακιά. Η πεζοπορία διαρκεί περίπου 5 με 7 ώρες, αναλόγως με το επίπεδο του κάθε επισκέπτη. Γνωρίζοντας ότι οι ώρες θα ήταν πολλές κι η κούραση μεγάλη, είχαμε ήδη φροντίσει να έχουμε μαζί μας πολυβιταμίνες Immuvit, τις ειδικά σχεδιασμένες με 2 εκχυλίσματα Ginseng, για να μας τονώσουν τόσο σωματικά όσο και πνευματικά, ενόψει της απαιτητικής διαδρομής που είχαμε μπροστά μας.
Αφού πληρώσαμε το εισιτήριο για την είσοδό μας στο φαράγγι, ξεκίνησε η περιπέτεια! Στα πρώτα χιλιόμετρα η κατάβαση ήταν απότομη, με ειδικά διαμορφωμένα σκαλοπάτια. Η θέα όμως ήταν μοναδική, μιας και ήταν ακριβώς η ώρα που σηκωνόταν ο ήλιος και φωτιζόταν η κατάφυτη αρχή του φαραγγιού. Μία ακόμη πολύ σημαντική πληροφορία, αν έχεις προγραμματίσει να διασχίσεις το φαράγγι της Σαμαριάς, είναι πως σε όλη τη διαδρομή, θα συναντήσεις πηγές με πόσιμο νερό, όπου μπορείς να γεμίσεις το παγούρι σου, γι’ αυτό δεν χρειάζεται να κουβαλάς μεγάλη ποσότητα νερού μαζί σου. Έπειτα από περίπου 3 ώρες, φτάσαμε στο έρημο πλέον χωριό της Σαμαριάς, στο οποίο μπορεί κανείς να δει ό,τι έχει απομείνει από τα γκρεμισμένα κτίσματα. Μέσα στο φαράγγι, υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι με ξύλινα και πέτρινα τραπέζια, για να κάνεις διάλειμμα από την πεζοπορία. Σε αυτά τα σημεία θα βρεις και τουαλέτες. Μεγάλο μέρος του μονοπατιού βρίσκεται κάτω από δέντρα ή βράχια, ιδανική σκιά για να απολαύσεις μια τέτοια πεζοπορία, ακόμη και τους πιο ζεστούς μήνες! Σε πολλά σημεία περπατάς δίπλα από το ποτάμι ή πάνω σε αυτό, αφού στη διαδρομή έχουν στηθεί πολλά μικρά, ξύλινα γεφυράκια. Αν είσαι τυχερός, με λίγο ψάξιμο θα συναντήσεις τον πιο famous κάτοικο του φαραγγιού, τον κρητικό Αίγαγρο, τα κρι-κρι δηλαδή! Τα κρι-κρι είναι εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία –ας μην ξεχνάμε ότι ημερησίως μπορεί να διασχίσουν το φαράγγι μέχρι και 3.000 άνθρωποι– όμως το συνετό και το σωστό είναι να μην τα ενοχλήσεις και να μην προσπαθήσεις να τους δώσεις από τη δική σου τροφή…
Προς το τέλος της διαδρομής φτάσαμε στις Πόρτες, ίσως το πιο γνωστό spot του φαραγγιού, όπου τα βράχια έχουν απόσταση μεταξύ τους μόνο 3 μέτρα και το ύψος τους ξεπερνά τα 100. Σε αυτό το σημείο, όπως και σε άλλα στον δρόμο, απαγορεύεται η στάση, γιατί υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού από πέτρες και βράχια που πέφτουν από ψηλά. Στα τελευταία χιλιόμετρα η βλάστηση είναι σχεδόν ανύπαρκτη, γι’ αυτό καλό θα ήταν να έχεις μαζί σου καπέλο για τον ήλιο. Από το τέλος του φαραγγιού η απόσταση είναι περίπου 1,5 χιλιόμετρο για να φτάσεις στην Αγία Ρουμέλη. Αν κάποιος είναι αρκετά κουρασμένος, μπορεί να επιβιβαστεί στα mini buses που πηγαινοέρχονται τακτικά.
Φτάνοντας στην Αγία Ρουμέλη, καθίσαμε σε μια από τις πολλές ταβέρνες κι απολαύσαμε ωραίο φαγητό, περιμένοντας να έρθει η ώρα να μπούμε στο καραβάκι προς Σούγια. Παραδόξως, κουραστήκαμε λιγότερο σε σχέση με την πρώτη φορά. Οι πολυβιταμίνες Immuvit φαίνεται ότι έκαναν εξαιρετική δουλειά! Τα 2 εκχυλίσματα Ginseng, το συνένζυμο Q10, οι 12 βιταμίνες, τα 11 μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία που περιέχουν αφενός ενίσχυσαν την αντοχή μας, αφετέρου μας βοήθησαν να απολαύσουμε στο έπακρο τη μαγεία της φύσης και την κάθε στιγμή της διάσχισης, αφού μας τόνωσαν και μας έδωσαν την extra ενέργεια που χρειαζόμασταν. Σίγουρα θα μας συντροφεύσουν και στις επόμενες εξορμήσεις μας, αλλά και στην καθημερινότητά μας.
Αν σκέφτεστε να επισκεφθείτε τη Σαμαριά με το κατοικίδιό σας, θα σας προτείναμε να το κάνετε. Ο κανονισμός το επιτρέπει, κι εμείς δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα, καθ’ όλη τη διάρκεια της δικής μας εμπειρίας.
Της Σαμαριάς το πέρασμα
και του Ομαλού τα μέρη,
αυτά τα δύο όποιος δεν δει
την Κρήτη δεν την ξέρει.