Τζουμέρκα, η Χώρα των Τρεχούμενων Νερών
Το φετινό φθινόπωρο αποφασίσαμε να ανακαλύψουμε την ομορφιά των Τζουμέρκων. Ένας προορισμός-υπόσχεση, γνωστός για την ομορφιά της φύσης του, της οποίας κύριο χαρακτηριστικό είναι τα πολλά, τρεχούμενα νερά. Έτσι, ένα δευτεριάτικο πρωινό του Οκτώβρη, μας βρήκε να αφήνουμε πίσω μας τη Λεωφόρο Συγγρού, φιλοδοξώντας από ιππότες της ασφάλτου να γίνουμε ιππότες ενός τόπου με γεφύρια, πετρόχτιστα χωριά, σπηλιές και όρη μεγαλειώδη και ικανά –γιατί όχι– να φιλοξενήσουν τους γνωστούς δράκους των παραμυθιών.
Κάθε ιππότης χρειάζεται τον δράκο του. Αλλά υπάρχει κάτι ακόμα πιο βασικό για έναν ιππότη: το άλογό του. Πόσα παραμύθια θα είχαν λήξει άδοξα χωρίς αυτόν τον αχώριστο σύντροφο, που με τη σχεδόν υπερφυσική του ταχύτητα και αντοχή οδηγεί τον ήρωα στη δόξα, μέσα από τα πιο κακοτράχαλα μονοπάτια;
Drone shot © Lamda3 Creative Studio by Χρήστος Τζούτης.
ΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ
Το δικό μας άλογο δεν ήταν ένα, αλλά 296. Το ταξίδι μας αρχίζει με έναν από τους γρηγορότερους «καλπασμούς» που έχει να προσφέρει το 2021 – αλλά χωρίς τον παραμικρό τρανταγμό. Xάρη στη συνεργασία μας με τη Spanos Luxury Cars, Επίσημο Dealer Jaguar Land Rover, βρεθήκαμε να ξεκινάμε για ένα από τα πιο όμορφα οδοιπορικά που έχουμε κάνει τελευταία, στο τιμόνι του νέου Land Rover Defender. Η ομάδα του Creative Studio, εξοπλισμένη με διάθεση για περιπέτεια, αλλά απόλυτα ασφαλής μέσα στην άνεση του ομολογουμένως εντυπωσιακού Defender, ξεκίνησε… να πάρει τα βουνά.
Το νέο Land Rover Defender, από τη Spanos Luxury Cars, μας χάρισε στιγμές απολαυστικής και άνετης οδήγησης σε όλα τα τερέν. Photo © Lamda3 Creative Studio by Γιάννης Παρασκευάς.
Το νέο Defender μας προδιαθέτει για ωραίες διαδρομές, οπότε χωρίς δεύτερη σκέψη επιλέγουμε την πανέμορφη και αγαπημένη διαδρομή Αθήνα-Τρίκαλα-Άρτα. Μόνο που τώρα, χάρη στο ύψος που μας δίνει το όχημά μας, τη βιώνουμε… αλλιώς. Η απόλαυση της οδήγησης συναγωνίζεται την ανυπομονησία μας να πραγματοποιήσουμε την «επίσημη» είσοδό μας στην Πίνδο, περνώντας από το χωριό –όνομα και πράγμα– Πύλη, στα Τρίκαλα. Η Πύλη, σαν ένας καλός συνοριοφύλακας, στέκει καλωσορίζοντάς μας και ανοίγει τον δρόμο προς την πρώτη μας στάση: το γεφύρι της Παλαιοκαρυάς. Ένα πανέμορφο σκηνικό με δύο καταρράκτες και απίθανα πλατάνια σε όλες τις αποχρώσεις του φθινοπώρου, μας κόβει την ανάσα. Νιώθουμε αυτό το μικρό σφίξιμο χαράς στο στομάχι, αυτό το κύμα αγαλλίασης που σε διαπερνά όταν ξέρεις ότι μπροστά σου απλώνεται ο δρόμος και μέρες απρόσκοπτης επαφής με τη φύση.
Παράλληλα νιώθουμε βέβαια και μια μικρή ψύχρα, οπότε η ζεστασιά που μας υποδέχεται καθώς μπαίνουμε στο αυτοκίνητο για να συνεχίσουμε τη διαδρομή μας είναι πραγματικά ό,τι χρειαζόμαστε. Ο μουντός καιρός μπορεί να είναι το ιδανικό φόντο για να αναδειχθούν τα χρώματα του φθινοπώρου, η θαλπωρή όμως ενός οχήματος, όπως το Defender, σίγουρα προσθέτει σημαντικά στην εμπειρία της απόλαυσης των τοπίων που σταδιακά ξεδιπλώνονται γύρω μας. Ήταν η δύναμη του καθαρόαιμου μηχανικού αλόγου μας που κατάπινε, το ένα μετά το άλλο τα χιλιόμετρα που μας χώριζαν από τον προορισμό; Ήταν η ομορφιά του σιωπηλού κόσμου των δασών που διασχίζαμε που μας πήρε τα μυαλά και μας έκανε να χάσουμε την αίσθηση του χρόνου. Γεγονός είναι, πάντως, ότι το πρώτο μέρος του ταξιδιού μας ολοκληρώθηκε χωρίς να το καταλάβουμε.
Πότε αφήσαμε πίσω μας την Αθήνα, πότε είδαμε το μονοπάτι στα Θεοδώριανα να μας καλεί για μια ακόμα στάση, αδύνατο να το πεις. Λεπτά –και όχι ώρες– μας φάνηκε ότι είχαν χρειαστεί για να μεταφερθούμε σε τούτη τη χώρα των νερών. Το ρέμα Μαρκς, ένα μέρος που σε κάνει να πιστέψεις ξανά στις νεράιδες, έμοιαζε με μια υπόσχεση για όσα θα ακολουθούσαν. Συνεχίσαμε τον δρόμο μας με το θρόισμα των φίλων και τον ήχο των τρεχούμενων νερών στα αυτιά μας. Κάποιοι τόποι έχουν το δικό τους soundtrack, αυτό της φύσης.
Με φόντο τα Θεοδώριανα και τις κορυφές της Πίνδου. Photo © Lamda3 Creative Studio by Γιάννης Παρασκευάς.
Τα Τζουμέρκα είναι ένας τόπος από τους πιο αυθεντικούς στην Ελλάδα. Ένας τόπος όπου βασιλεύει ένα στοιχείο και στοιχειό: το νερό. Στοιχείο της φύσης ζωογόνο και στοιχειό ικανό να μεταμορφώνεται και να παρουσιάζεται με όποια μορφή το χώμα κι ο βράχος του ζητούν: 400 πηγές ρέουν άκοπα γεννώντας καταρράκτες, ποταμούς, ρυάκια… 400 πηγές σε ένα αέναο τραγούδι, που αντηχεί σε όλη τη γη των Τζουμέρκων. 400 πηγές που χαρίζουν απλόχερα στην περιοχή το δώρο της ζωής – όπως απλόχερα χαρίζουν οι άνθρωποι των Τζουμέρκων στον περιηγητή: τη φιλοξενία, το χαμόγελο, τις ιστορίες τους.
Το φθινόπωρο είναι ίσως η πιο ωραία εποχή για να βρεθείς εκεί και να γνωρίσεις αυτή τη γοητεία των ανθρώπων και του τόπου – κυρίως για τα χρώματα της φύσης που θα συναντήσεις. Αποχρώσεις του κόκκινου, του κίτρινου, του πράσινου που δεν ήξερες καν ότι υπάρχουν απλώνονται όσο φτάνει το μάτι, εναρμονισμένες σε ένα παιχνίδι χρωμάτων χωρίς κανόνες. Επιπλέον, οι λίγες βροχερές μέρες του φθινοπώρου δίνουν πάντα παραπάνω ένταση στον χορό των νερών, δημιουργώντας τις τέλειες συνθήκες για να απολαύσεις δραστηριότητες και να θαυμάσεις τα αξιοθέατα της περιοχής σε όλο τους το μεγαλείο.
Τα Τζουμέρκα μοιάζουν φτιαγμένα για να βρίσκονται μέσα στο νερό, που σε καλεί να το συναντήσεις σε κάθε κομμάτι της διαδρομής. Ακόμα και οι σύντομες βροχές είναι δώρο, καθώς θα ξεσηκώσουν τις μυρωδιές του δάσους και θα αναστατώσουν τις επιφάνειες των ρυακιών. Ελέγχοντας την πρόγνωση του καιρού πριν ξεκινήσουμε, διαπιστώσαμε πως μας περίμεναν 4 μέρες με συννεφιά και βροχή, πράγμα που μας ανησύχησε λίγο. Ωστόσο κανένας ιππότης δεν ξεκίνησε ποτέ να συναντήσει την περιπέτεια και να κερδίσει τη δόξα χωρίς να αντιμετωπίσει τις αντίστοιχες προκλήσεις. Έτσι κι εμείς προσεγγίσαμε τη φθινοπωρινή διάθεση του καιρού με πνεύμα δημιουργικό. Έχοντας στη διάθεσή μας το Land Rover Defender, ένα όχημα με το ιδανικό ύψος και τη δυνατότητα να κινείται σε κάθε terrain με την ίδια άνεση, αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε το σκηνικό για να δημιουργήσουμε το απόλυτο πορτρέτο των Τζουμέρκων – στο στυλ που η φύση είχε προτιμήσει.
Και έτσι έγινε: τις επόμενες ημέρες, όλα και όλοι γύρω μας έμοιαζαν να γνωρίζουν την πρόθεσή μας να γράψουμε τη δική μας επιστολή αγάπης στα Τζουμέρκα, αποτυπώνοντας τον τόπο και τους ανθρώπους στον φακό. Θα ανακαλύπταμε πανέμορφα τοπία, παραδοσιακά χωριά, σπάνιους ανθρώπους. Θα μετρούσαμε πέτρινα τόξα – αυτά τα τρομερά γεφύρια που οι άνθρωποι έχτισαν απαντώντας στην κραυγή του νερού. Θα δοκιμάζαμε κάποιες από τις πιο έντονες outdoor εμπειρίες και θα μαθαίναμε, για άλλη μια φορά, πώς όλα είναι ιστορίες.
Το βράδυ της πρώτης ημέρας μας βρίσκει στο πιο όμορφο ξενοδοχείο των νοτίων Τζουμέρκων, που θα αποτελέσει τη βάση μας για τις επόμενες ημέρες. Το Rouista Tzoumerka Resort είναι πρακτικά ένα καταφύγιο μεταμορφωμένο σε ξενοδοχείο. Όπως μας εξήγησε ο Δημήτρης, ένας εκ των ιδιοκτητών του, σκοπό έχει να δώσει στον ταξιδιώτη που έχει επιλέξει να περιπλανηθεί στην περιοχή την ώθηση να τη γνωρίσει σε όλο της το μεγαλείο, ενώ ταυτόχρονα του παρέχει έναν ωραίο ζεστό χώρο να ξεκουραστεί, με έμφαση στο φαγητό και την φιλοξενία.
Το Rouista Tzoumerka Resort έχει κατορθώσει όντως να ενσωματώσει πλήρως τη λογική αυτή στην εμπειρία που προσφέρει: ο ταξιδιώτης βρίσκει στους όμορφους χώρους του ξενοδοχείου όλη τη θαλπωρή που αναζητά για να ξεκουραστεί μετά από μια έντονη μέρα στενής γνωριμίας με τη φύση. Ταυτόχρονα όμως, το εξαιρετικά ευγενικό και φιλόξενο προσωπικό δεν χάνει ευκαιρία να σου προτείνει την επόμενη συναρπαστική δραστηριότητα, την επόμενη πανέμορφη διαδρομή που θα σου αποκαλύψει τα μυστικά της περιοχής. Ευρύχωρα δωμάτια σε παραδοσιακά πέτρινα κτίσματα, υπέροχο φαγητό με ντόπια προϊόντα, ευχάριστοι, χαμογελαστοί άνθρωποι και, φυσικά, η αγκαλιά της φύσης ολόγυρα συνθέτουν ένα αλησμόνητο tableau vivant, από τον οποίο δεν θέλεις να λείπεις.
Μοναδικές διαδρομές off-road μέσα σε απόλυτα τοπία-πίνακες της φύσης. Photo © Lamda3 Creative Studio by Γιάννης Παρασκευάς.
ΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΗ
Η μέρα μας ξεκινάει νωρίς το πρωί, όπου τρέχοντας προσεγγίζουμε ένα κοντινό «διαμαντάκι»: ένα ξέφωτο με καταρράκτες, το πρώτο θέαμα-δώρο των Τζουμέρκων για σήμερα. Θα ακολουθήσουν κι άλλα.
Το κύριο χαρακτηριστικό των Τζουμέρκων μπορεί να είναι τα τρεχούμενα νερά και οι πολλές πηγές, αλλά καμιά φορά τα φώτα της δημοσιότητας κλέβουν τα πετρόχτιστα χωριά τους. Πιο όμορφα απ’ όλα το Συρράκο και οι Καλαρρύτες. Σήμερα ξεκινά η περιήγησή μας σε αυτά.
Αξίζει να αφιερώσεις 2 μέρες και να μείνεις σε ένα από τα δύο χωριά, να περπατήσεις τα σοκάκια τους και να απολαύσεις την ηρεμία του τοπίου. Είναι τα 2 πιο όμορφα χωριά της περιοχής, και από τα πιο όμορφα στην Ελλάδα, βρίσκονται στο βόρειο τμήμα των Τζουμέρκων, και άρα είναι πιο απομακρυσμένα από τα υπόλοιπα. Άλλα χωριά που αξίζει να επισκεφθείς: Θεοδώριανα, Βουργαρέλι, Πράμαντα, Άγναντα, Μελισσουργοί, Καταρράκτης.
Στο χωριό Καλαρρύτες, πέρα από την ομορφιά των χαρακτηριστικών πετρόχτιστων σπιτιών και των καλντεριμιών, την καρδιά μας κέρδισαν και δύο πολύ όμορφοι άνθρωποι. Διασχίζοντας το χωριό και φτάνοντας στην κεντρική πλατεία, συναντάμε την κ. Αγγέλα Γκολφινοπούλου, η οποία μας ξεναγεί στο μικρό ιδιωτικό λαογραφικό μουσείο που είχε δημιουργήσει από κοινού με τον άντρα της. Με φωνή φορτωμένη από τα γυρίσματα του χρόνου, μας μιλά για την ιστορία των Καλαρρυτών, αλλά και των άλλων χωριών της περιοχής.
Δύο είναι τα στοιχεία που μας εντυπωσιάζουν περισσότερο: το πρώτο, η ανάπτυξη που είχε γνωρίσει η ασημουργία στον μικρό αυτόν τόπο. Στα τέλη του 18ου αιώνα, οι χρυσοχόοι του χωριού εξήγαγαν τα προϊόντα τους σε όλη την Ευρώπη. Ένας από αυτούς ήταν και ο πατέρας της. Είναι, πραγματικά, δύσκολο να πεις αν είναι πιο περήφανη καθώς μας μιλά για εκείνον ή καθώς μοιράζεται μαζί μας την πληροφορία-καύχημα της μικρής ορεινής κοινωνίας: πως από τους Καλαρρύτες κατάγεται και ο πασίγνωστος Bulgari. Το άλλο ιστορικό κειμήλιο το οποίο μας εντυπωσιάζει, είναι μία από τις 4.500 κάπες που είχαν κατασκευάσει οι κάτοικοι της περιοχής για τους άνδρες του Ναπολέοντα.
Και από την κουβέντα για τις παραγγελίες του αυτοκράτορα της Γαλλίας, βρισκόμαστε να συζητάμε με έναν άλλον Ναπολέοντα: τη δεύτερη γνωριμία μας στο χωριό, που μας υποδέχεται στο καφενείο «Άκανθος» για να ζεστάνει την καρδιά μας με τη φιλοξενία του. Ο Ναπολέων, έχοντας ζήσει και εργαστεί στην Αθήνα ως στέλεχος εταιρείας, είναι ο πλέον κατάλληλος για να μας αφηγηθεί εκ των έσω, την εμπειρία της μετάβασης από την αστική καθημερινότητα στη ζωή στα Τζουμέρκα. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις τι κερδίζει γι’ αυτόν στη σύγκριση. «Ο τόπος είναι οι άνθρωποί του σε συνδυασμό με τη Φύση» τονίζει. «Δεν αρκεί να έρθεις και να τραβήξεις είκοσι φωτογραφίες των τοπίων στο κινητό, για να πεις πως τον γνώρισες. Χρειάζεται να δώσεις χρόνο και στον άνθρωπο». Αφήνουμε πίσω μας το ζεστό καφενείο αποφασισμένοι να αποτυπώσουμε ισότιμα τα δύο στοιχεία της εξίσωσης που περιγράφει τη μαγεία των Τζουμέρκων.
Καθώς το σούρουπο αγκαλιάζει το τοπίο, συνεχίζουμε στο γραφικό σκηνικό του ανηφορικού Συρράκου. Η πέτρα πρωταγωνιστεί ξανά παίρνοντας το σχήμα της παράδοσης, ενώ εμείς προσπαθούμε να περπατήσουμε όσο πιο πολλά από τα διαφορετικά επίπεδα του χωριού μπορούμε, πριν πάρουμε τον δρόμο του γυρισμού προς το Βουργαρέλι.
Ο κύριος Ναπολέων, η ευγενική φυσιογνωμία του καφενείου “Η Άκανθος”. Photo © Lamda3 Creative Studio by Γιάννης Παρασκευάς.
Η θέα στην απέναντι πλαγιά από τους Καλαρρύτες. Το τοπίο το φθινόπωρο γεμίζει χρώματα. Photo © Lamda3 Creative Studio by Γιάννης Παρασκευάς.
ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ
«Δεν είναι δυνατόν να φύγετε από τα Τζουμέρκα χωρίς να έχετε κάνει rafting» επέμενε ο Δημήτρης, καταφέρνοντας να αλλάξει τα σχέδιά μας στην πρώτη κιόλας συνομιλία μας όταν φτάσαμε στο Rouista Tzoumerka Resort. Τον ακούσαμε. Και πραγματικά, δεν χάσαμε, αλλά κερδίσαμε σημαντικά, προσθέτοντας μια από τις συναρπαστικότερες outdoor εμπειρίες μας στον κατάλογο όσων μας μάγεψαν στα Τζουμέρκα.
Όπως δεν γίνεται να μην κάνεις πεζοπορία, έτσι δε γίνεται να χάσεις την ευκαιρία και να μη δεις το φαράγγι του Αράχθου κάνοντας rafting, σε μια από τις πιο όμορφες υδάτινες διαδρομές στην Ελλάδα. Η συγκεκριμένη διαδρομή ξεκινάει από το γεφύρι της Πορταριάς για να καταλήξει στο γεφύρι της Πλάκας, επιτρέποντάς σου να απολαύσεις το πανόραμα της φύσης σε συνδυασμό με τη θέα από ένα ασυνήθιστο σημείο –καταμεσίς των ποταμών– των γεφυριών που έχουν άρρηκτα συνδεθεί με την αρχιτεκτονική της περιοχής.
Το γεφύρι της Πλάκας, στο τέλος της διαδρομής του rafting. Photo © Lamda3 Creative Studio by Γιάννης Παρασκευάς.
Εμείς κάναμε rafting με την Τrekking Hellas, διασχίζοντας μια απόσταση περίπου δέκα χιλιομέτρων. Η διαδρομή μας, επιφύλασσε μια άκρως εντυπωσιακή εικόνα, αφού βρεθήκαμε να θαυμάζουμε ένα φαράγγι που υψωνόταν πάνω από τα κεφάλια μας φτάνοντας τα 700 μέτρα! Χρειάστηκε η δροσιστική βουτιά στους καταρράκτες που συναντήσαμε, μετά από λίγο, για να συνέλθουμε από το θέαμα. Η όλη εμπειρία επιβεβαίωσε την πεποίθηση των ανθρώπων της Τrekking Hellas, οι οποίοι δεν αρκέστηκαν στο να μας προετοιμάσουν και να μας εξοπλίσουν κατάλληλα, ώστε να απολαύσουμε το rafting με ασφάλεια και σιγουριά, αλλά συζήτησαν μαζί μας για την ιδιαίτερη γεωμορφολογία των Τζουμέρκων, με τα νερά και τα φαράγγια τους.
Η χώρα των τρεχούμενων νερών δεν θα μπορούσε να μην έχει καταρράκτες, ρυάκια, ρεματιές. Εκτός από το Ρέμα Μαρκς, για το οποίο σας μιλήσαμε ήδη, μοναδικής ομορφιάς είναι το Ρέμα Κουιάσας, κοντά στους Καλαρρύτες, μετά την μεταλλική γέφυρα. Το μονοπάτι προχωρά μέσα σε κατάφυτο περιβάλλον, διασχίζει το ρέμα και συναντάει το πέτρινο γεφύρι Κουιάσας και την «παραλία» του ρέματος, όπου μπορείς να κάνεις τις βουτιές σου και να χαλαρώσεις στη φύση.
Για όσους δεν θεωρούν το κολύμπι συνώνυμο με τη θάλασσα, η παραλία Αχελώου ενδείκνυται επίσης για μπάνιο. Μία αιωρούμενη πεζογέφυρα και ένας εντυπωσιακός βράχος χαρίζουν στους καλοκαιρινούς επισκέπτες την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους σε βουτιές και να χαρούν τη δροσιά των κρυστάλλινων γλυκών νερών του ποταμού.
Από τις διαφορετικές μορφές που παίρνει το υδάτινο στοιχειό που κατοικεί στα Τζουμέρκα, δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι καταρράκτες. Από τους πιο διάσημους της περιοχής είναι οι Δίδυμοι Καταρράκτες στο ομώνυμο χωριό, οι Καταρράκτες της Σούδας στο χωριό Θεοδώριανα –ίσως οι πιο εντυπωσιακοί και με νερό όλο τον χρόνο– και φυσικά ο φανταστικός Καταρράκτης της Κλίφκης, χωμένος και κρυμμένος μέσα σε μία καταπράσινη πλαγιά.
Επιστρέφοντας για άλλη μια φορά στο ξενοδοχείο-καταφύγιό μας, έχουμε σίγουρα πολλά να διηγηθούμε. Ο ενθουσιασμός μας ασυγκράτητος, γεμίζει με γέλια και πειράγματα τον χώρο. Τα λίγα λεπτά ησυχίας που ακολουθούν οφείλονται αποκλειστικά στην απόλαυση της πεντανόστιμης, χειροποίητης τυρόπιτας που έφτιαξε από αγνά υλικά για μας η κυρία Σωτηρία, εξηγώντας μας παράλληλα ότι, στα Τζουμέρκα, κάθε χωριό –αλλά και κάθε σπίτι– έχει το δικό του είδος πίτας. Ευχόμενοι να είχαμε αρκετό χρόνο για να τις δοκιμάσουμε όλες, αποφασίζουμε ότι έφτασε η ώρα για ξεκούραση.
Τι ονειρευτήκαμε; Μα τι άλλο: ποταμούς, κι άλλους ποταμούς και φαράγγια, κι άλλα φαράγγια, κι εμάς στο καταπληκτικό μας Defender να τα διασχίζουμε όλα, ρουφώντας αχόρταγα κάθε ομορφιά και μυστικό της γης των Τζουμέρκων. Η αυγή μας βρήκε να ετοιμαζόμαστε να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής, με το μυαλό μας ακόμα στη χθεσινή εμπειρία του rafting – και σε όλες τις άλλες δραστηριότητες, για τις οποίες μας είχαν ενημερώσει οι νέοι μας φίλοι, αλλά ήταν αδύνατο να χωρέσουμε στο πρόγραμμά μας.
Στο βάθος οι κορυφές των Αγράφων σε μία υπέροχη στιγμή κατά τη διάρκεια της δύσης του ηλίου. Photo © Lamda3 Creative Studio by Χρήστος Τζούτης.
Εκτός από το κομμάτι του rafting, η περιοχή ενδείκνυται σαφώς και για απολαυστικές πεζοπορίες, ικανές να σε οδηγήσουν στα αντίστοιχα σημεία ενδιαφέροντος μέσα από διαδρομές, η διάρκεια των οποίων κυμαίνεται από 20 έως 90 λεπτά. Από τις πιο ωραίες καθαρά πεζοπορικές διαδρομές είναι η σύνδεση μεταξύ των «δίδυμων» χωριών Καλαρρύτες και Συρράκο, διάρκειας 90 λεπτών. Για χειμερινή πεζοπορία, ωραίες διαδρομές είναι η Ανάβαση στη Στρογγούλα (συνολική διάρκεια 5 ώρες) και η Ανάβαση στο Καταφίδι, την ψηλότερη κορυφή των Τζουμέρκων (2.394 μ. υψόμετρο, διάρκεια ανάβασης και κατάβασης 9 ώρες).
Οι εμπειρίες που προσφέρονται δεν τελειώνουν εδώ: η περιοχή των Τζουμέρκων διαθέτει εξαιρετικές διαδρομές για Mountain Bike μέσα από πάμπολλα δασικά μονοπάτια και πεδία αναρρίχησης στο TAC στο χωριό Άγναντα. Μπορείτε ακόμα να απολαύσετε ιππασία πλάι στον ποταμό Άραχθο, ή να ταξιδέψετε μαζί με τα νερά του, κάνοντας canyoning – και φυσικά, να ασκηθείτε παραβγαίνοντας τα μικρά ζαρκάδια της περιοχής στο ορεινό τρέξιμο.
Αφήνοντας πίσω μας τον μαγεμένο τόπο των Τζουμέρκων, με τους χαμογελαστούς ανθρώπους και τον βασιλιά του, το Νερό, υποσχεθήκαμε να επιστρέψουμε σύντομα. Γιατί, όπως συμβαίνει με όλους τους μαγεμένους τόπους, πάντα υπάρχουν κι άλλα μυστικά να ανακαλύψεις, κι άλλα μονοπάτια να βαδίσεις, κι άλλα ποτάμια να διασχίσεις. Κι όπως συμβαίνει με όλους τους ιππότες των Βουνών, δεν χρειάζεται να περιμένεις την επόμενη περιπέτεια. Μπορείς να την αναζητήσεις εσύ – αρκεί να ξέρεις ποιον δρόμο να πάρεις.
