Faces In Coffee Places – Κεφάλαιο 0

Ελάτε μαζί μου να κάνουμε ένα νοητικό πείραμα.

Όπου κι αν είστε, κλείστε τα μάτια.

Απομονώστε τους ήχους.

Πάρτε μια βαθιά ανάσα.

Σκεφτείτε το αγαπημένο σας μέρος. Νιώστε το: τη μυρωδιά του να σας πλημμυρίζει. Τους ήχους του να σας καλωσορίζουν, την ατμόσφαιρά του να αγκαλιάζει το σώμα σας. Αυτά τα γνωστά και ξεχωριστά, αυτά τα αγαπημένα, που ξέρετε ότι θα αντικρύσετε ανοίγοντας τα μάτια, οραματιστείτε τα μέσα από τα κλειστά σας βλέφαρα.

Και τώρα, συγκεντρωθείτε στο συναίσθημα μέσα σας. Πώς νιώθετε;

Αγαπημένα πρόσωπα; Δέντρα, φυλλωσιές, ίσκιοι και κύματα, κτίρια και δρόμοι- ή μήπως η απόλυτη ερημιά; Ό,τι κι αν ήταν αυτό που νοερά βλέπατε όσο κράτησε η σύντομη βόλτα σας, η υπόθεση εργασίας στην οποία βασίζεται η στήλη “Faces in Coffee Places” είναι πως συναισθήματα αντίστοιχα έντονα, και βόλτες το ίδιο μεγάλες, χωράνε… σε μια κούπα καφέ. Γιατί μια κούπα καφέ πάντα τη μοιραζόμαστε: με τον εαυτό μας, με φίλους παλιούς και νέους- και με ανθρώπους που βλέπουμε μονάχα μια φορά.

Ο καφές δεν κάνει διακρίσεις. Συνοδεύει τον κάματο, τη χαλάρωση, το ξενύχτι, το ξύπνημα. Ο καφές δεν έχει ηλικίες. Ευφραίνει τον νέο, τον ηλικιωμένο, τον μεσόκοπο. Ο καφές δεν κρίνει. Συνοδεύει τη χαρά και τη λύπη μας. Συντροφεύει εξίσου καλά την ανησυχία μας στους διαδρόμους των νοσοκομείων και την ανυπομονησία μας στις αίθουσες των αεροδρομίων και στους σταθμούς των τρένων. Συμπληρώνει το ανθυγιεινό τσιγάρο και το υγιεινό σνακ μας το ίδιο αδιαμαρτύρητα. Ολοκληρώνει το γεύμα μας- ή μας βοηθάει να αντέξουμε την πείνα μας μέχρι το επόμενο. Μας ακολουθεί στη βόλτα, ή συγκατανεύει στην απόλυτη ακινησία της ανάγνωσης.

Και το απόλυτα αγαπημένο, το υπέρτατο, ο λόγος που γεννήθηκε αυτή η στήλη: ο καφές είναι ο πιο υπομονετικός ακροατής, ο καλύτερος διαιτητής και ο πιο αποτελεσματικός προπονητής κάθε συζήτησης. Σχεδόν έχω συνδέσει τη μυρωδιά, τη γεύση, την ίδια την υπόσταση του καφέ με την έννοια “διάλογος”. Με γέλια ή κλάματα. Ανταμώματα κι αποχαιρετισμούς. Συγκρούσεις και συμφωνίες, παθιασμένες επιχειρηματολογίες και επικές αναμετρήσεις σε επιτραπέζια. Εξομολογήσεις και υπεκφυγές, σιωπές και βλέμματα. Ο τρόπος που κρατάμε την κούπα μας. Που ακουμπάμε το ποτήρι στα χείλη μας για την επόμενη γουλιά. Η άνοδος και η κάθοδος, η απογείωση και η προσγείωση, το σκαμπανέβασμα στο διηνεκές. Ο καφές ο πρώτος. Ο καφές ο τελευταίος. Ο καφές είναι κίνηση- κι ο καλός καφές είναι ένας αόρατος τροχονόμος που κατοικεί στις πόλεις μας.

Μέτρησες ποτέ τα βήματα που έκανες αναζητώντας μια εξαιρετική κούπα καφέ, την ατμόσφαιρα του αγαπημένου σου καφέ- ή απλά τον καφέ που είχε παραγγείλει η παρέα που σε περίμενε; Μάλλον όχι. Κι όμως. Αν μπορούσα να σχεδιάσω τα βήματά σου σε έναν χάρτη της πόλης, αν μπορούσα να αποτυπώσω χαρτογραφικά πού και πότε ήπιες κάθε έναν από τους καφέδες σου- αν μπορούσα να δώσω το αγαπημένο σου χρώμα στα μέρη που σε κάνουν να επιστρέφεις ξανά και ξανά- τότε, θα γεννιόταν ένας χάρτης ανύπαρκτος ακόμα: ένας άτλαντας που θα διέσωζε τις ανθρώπινες διαδρομές, τις μοιρασμένες στιγμές, τη συνύπαρξη και τη συνάντηση των φωνών και των βλεμμάτων, των σκέψεων και των νοημάτων. Ένας χάρτης για αυτό που θεωρώ ύψιστη τέχνη: την ικανότητα, με λίγο νερό και μερικούς αλεσμένους κόκκους, λίγο μεράκι και μια δόση τρυφερότητας, να δημιουργείς έναν χώρο χαρισμένο σε όποιον τον αιτηθεί. Έναν χώρο για να χάνεται και να βρίσκεται, έναν χώρο για να ανασύρει μνήμες, να εξημερώνει εφιάλτες και να δημιουργεί όνειρα. Έναν χώρο που να έχει τη γεύση που θέλει να του δώσει, τη διάρκεια που επιθυμεί και το χαρμάνι που του ταιριάζει.

Σε αυτούς τους χώρους έρχομαι και τρυπώνω κι εγώ. Χτυπάω παράξενες πόρτες διακριτικά. Κι όταν μου ανοίγουν, από μέσα ξεχύνονται ιστορίες. Ακούγονται καρδιοχτύπια και κυλάνε, κόμπο- κόμπο, στιγμές. Με κοιτάνε δειλά ή ατρόμητα, μου μιλάνε σιγανά ή ζωηρότερα. Χαίρονται που με συναντούν, όσο κι εγώ. Με αφήνουν με δώρα στα χέρια. Κι εγώ τους υπόσχομαι να τους χαρίσω ένα ταξίδι, λίγο χρόνο, έναν καφέ ακόμα. Αυτόν που θα πίνετε εσείς όσο τις διαβάζετε.

Έτοιμοι; Βάλτε καφέ, έχω να σας πω…

* It is forbidden to republish, use photographic material and anything else without the consent of the author.

Κείμενο & Επιμέλεια © λ3 by Μαρία Καντάνη

Φωτογραφία © λ3 by Γιάννης Παρασκευάς

#lovenlivelife